ရိုးမေတာင္ၾကီးေလာက္ခ်စ္ေကေလ့
ဆီးစိေခ်ေလာက္
ငါ့အခ်စ္ကို နင္နားမလည္...၊
ကမၻာၾကီးကို မ်ိဳျပ
ရင္ကအခ်စ္ကို
ဦးေမာင္သိန္းေတးျခင္းဆိုပနာ
ငိုလို ့ျပေကေလ့
လေရာင္ပိုင္ လူပ်က္လုပ္နိန္ေရလို ့
နင့္က ငါ့ကို ထင္ေရ...၊
မြန္းေရ ညိဳေခ်
ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္က
ရီတိအားလုံးကို
ေသာက္ထားရေရပိုင္ဗ်ာယ္
ငါ့၀မ္းက
အခ်စ္တိနန္ ့ဖဖူးေရာင္
၀မ္းၾကီးသည္မေတာင္
ဆရာေခၚေလာက္ေတ...၊
ဘ၀မွာ
ရက္ေပါင္းသုံးေသာင္းေက်ာ္ရာ
ပိုင္ဆိုင္ရေကေလ့
စစ္ေတြျမိဳ ့လမ္းမၾကီးမွာ
နင့္ကို လိုက္ေကာနိန္ရစြာ
ရက္ေပါင္းသုံးေထာင္ေက်ာ္လားခဗ်ာယ္...၊
ႏွလုံးသားကမ္းစပ္မွာ
အခ်စ္ေက်ာက္ေဆာင္တိ
အျပဳံးပန္းနန္ ့ၾကိဳနိန္ေကေလ့
နင့္အၾကင္နာလွိဳင္းက
တစ္ခါေလ့ သတင္းလာမမိန္း...၊
ေအာင့္ေရ ညိဳေခ်
ရင္ဖတ္ထဲက
အခ်စ္စပါးခင္း
၀င္းပလို ့ရင့္မွည့္နိန္ေကေလ့
နင့္ကလာလို ့မရိတ္ပီးဂါ..၊
နင့္အိမ္ရွိမွာ
ဂီတာတေဒါင္ေဒါင္နန္ ့
ဘီလူးတစ္ေကာင္
ေၾကာင္နိန္ဗ်ာယ္ လတ္
လူတိကေျပာနိန္ကတ္ေတ...။ ။ ။
0 comments:
Post a Comment