မရင့္က်က္သိေရ ဟန္ေဆာင္မႈတိေႀကာင့္
အျပဳံးမျပနုိင္ေစာ္ နားလည္ပီးဘာ...။
သင္ရုိးတန္းမရွိေရ ဘာသာရပ္ျဖစ္လို႔
ပုံတူလုိက္ခ်ဖို႔ေလ့ မျဖစ္နုိင္မွန္းသိယင့္
အားထုတ္စုိက္မတ္ယင္း မက္ေမာမိဗ်ာလ္
တက္မက္မႈနႈိးေဆာ္လို႔ ေထာက္ခ်က္တြင္းထဲ
ဝကၤဘာအမွတ္နန္႔ ေမြ႔ေပ်ာ္လည္နီတုန္းဘာ...။
ပုံသ႑ာန္မရွိေရ ညဥ္႔သန္းေခါင္ယံထဲမာ
အေရာင္အဆင္းမဲ႔ တိမ္တစင္းကေတာ့
ေခါင္းရင္ေကာ့ေမာ့လို႔ ဝင့္ႀကြားနလီယင့္...။
ယေကေလ့ ...
အဆူးအခက္မရွိေရ နွင္းဆီေခ်တပြင့္
ဇာေလာက္ထိမ်ား မာန္ဝင့္နုိင္ခီဖို႔လဲ
စကၠဳနန္႔သြန္းဆစ္ မီးေတာက္ထဲတုိးဝင္ယင္း
ျပာအသြင္အျဖစ္ လီမာလႊင့္လီရယာေယ...။
ေဆာင္းတြင္းအိမ္မက္ပိုင္ ခံစားမႈတိနဲ႔
ေ၀ဒနာဆိုးတိကို တေပြ႔တပိုက္ယူေဆာင္လာ
တိုးေဝွ႔လီညွင္းေခ်ကိုေလ႔ အၿပစ္မတင္ရက္ပါ
ရင္ထဲကထြက္လာေရ သံဇိုင္တိလမ္းၿပမႈနန္႔
ရွိဆက္ၿပီးေကခရီးနွင္ယင္း အားအင္တိကကုန္ခမ္း
ခရီးပန္းလို႔ေဒရင္မာ ေခြ်းသိပ္ေျဖစရာမရွိဘာ...။
အလွတရားအျပည္႔နန္႔ သဘာဝေလာက
အျပစ္ဖုိ႔ေလာက္ေအာင္ နာက်ည္းေလ့
ညီမ်ွမႈမရွိေရ အေရာင္အစပ္အဟပ္ေႀကာင့္
ရြာခါနီးမွျပယ္ပ်က္ရေရ မိုးသားတိမ္ရိပ္တိပိုင္
ငါ့ရင္မာ့ဆုိနင့္လို႔ မင္းမရွိေရတနီရာမာရာ
အာကာျပဳိေလာက္ေအာင္ထိ ရြာခ်ပလိုက္လီဖို႔ဗ်ာလ္...။
.............................
အားလုံးေက်းဇူးတင္ဘာေရ။
ပုိင္ေသ်ွ
0 comments:
Post a Comment