Thursday, 9 October 2014

သူ - သင္းခ်ဳိ

သူ႕ကို စတြိလာခစြာ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကပင္ .... သူနန္႔ အကြ်န္ အႀကိမ္ေပါင္းအမ်ားႀကီး မ်က္မွန္းတန္းမိခ ကတ္ပါေရ ... မွတ္မွတ္ရရ သူ႔ကို စတြိေရ အခ်ိန္က သူ႕ကို ႀကိဳဆိုေရလူတိ အမ်ားႀကီးၾကားထဲမွာ ထင္းခ နန္း ျမင္ႏိုင္ေရ ... သူ႔ကိုၾကည့္ပနာ အားလံုး ၿပံဳးလို႔၊ ေပ်ာ္လို႔ ... အေခ်ခါ ဘဝကပင္ သူ႔ကို တမိတေမာ ၾကည့္ဖူးခေရ ... ယျပတ္ဆိုေရပိုင္ေလ့ ဆံုဖူးခေရ ... သူ႕ကိုၾကည့္ပနာ ၾကည္ႏူးမိခေရ .............

၁၀ တန္းေအာင္လို႔ တကၠသိုလ္တက္ခါေတာ့ သူ႔ကို နိန္႔တိုင္းတြိလာရေရ... တခါတခါ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ မွန္ကန္ မႈတိကိုတြိရေရ ... တခါတခါဆိုေကေတာ့ မ်က္ႏွာသီနန္႔ ... ေအပိုင္နန္႔ သူနန္႔ တြိၿပီးေက မ်က္မွန္းတန္းမိ လာခစြာ ေက်ာင္းေတာင္ၿပီးလားခပါဗ်ာယ္ ... သူ႔ကိုေတာ့ေက တမိတေမာ့ ၾကည့္ျဖစ္တုန္း ....

ဆီးကုမၸဏီမွာ အလုပ္စလုပ္ေတအခ်ိန္ခါေတာ့ေက သူ႕ကို တစ္နိန္႔မွာ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ေလာက္ တြိလာရ ေရ ... တခါတလီ သူ႔ကိုၾကည့္ယင္း ရင္ခုန္သံတိ ျမန္ရေရ ... တခါတခါေတာ့ေက ဟင္းးး ခနန္း သက္ျပင္း ခ်ျဖစ္ေတ... တခါတလီက်ျပန္ေကေလ့ ရင္ထဲမွာဟာတာတာနန္႔... သူကေတာ့ေက သူ႔ပံုစံအတိုင္း မေျပာင္း မလဲ ... အစပိုင္းခါေတာ့ေက သူကေလ့ လူတိကို ပံုမွန္ႏႈတ္ဆက္တတ္ေတ.. ႏႈတ္ဆက္နိန္က် ... အခ်ိန္ ၾကာလာခါ သူေလ့ သူဖါသာသူ၊ အားလံုးေလ့ ကိုယ့္စြာနန္႔ကိုယ္ ... ယေကေလ့ ဇာပင္ေျပာေျပာ ယျပတ္ပိုင္ သူနန္႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တြိနိန္ျဖစ္တုန္း ... အၾကည့္ခ်င္းဆံုျဖစ္တုန္း ...

အျခားလူတိကရာ ေျပာင္းေျပာင္းလားခေရ ... သူကေတာ့ေက ယင္းနိန္ရာမွာ ယင္းအတိုင္း မေျပာင္းမလဲ ... သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္နိန္တုန္း ... သူစြာ စစ္ေတြၿမိဳ႕အတြက္ အထင္ကရ ျပယုဒ္တစ္ခုေလ့ ျဖစ္နိန္သိေရ ... ဇာသူစြာ ဇာေလာက္အဝီးကို ဇာေလာက္ၾကာေအာင္ပင္လားလီပတ္စီ စစ္ေတြကို သတိရတိုင္း သူ႔ကိုေလ့ မွတ္မွတ္ရရ သတိရ မွတ္မိနိန္ကတ္သိယင့္ ... သူကေတာ့ေက သူ႔ပံုစံအတိုင္း မေျပာင္းမလဲ ...

သူ .....        သူ ...............
၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကပင္ တြိဆံုလာခေရ၊ မ်က္မွန္းတန္းမိ ရင္ခုန္ျမန္ခရေရ၊ ရင္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေခ် ေပါင္းစံုကို ပီးခဖူးေရ သံေယာဇဥ္ႀကိဳး တထြီးႀကီးနန္႔သူ ..........
ၿမိဳ႕စစ္ေတြ ျပယုဒ္တိထဲက တစ္ခုအျဖစ္နန္႔သူ ............
ရင္ထဲက  သူ ..................................

ေလာကႀကီးက မွန္ကန္မႈနန္႔၊ လစ္လ်ဴ ႐ွဳတတ္မႈကို မ်က္ႏွာထားအမ်ဳိးမ်ဳိးနန္႔ ျပတတ္ေတ သူ ... အကြ်န္႔ရင္ထဲက ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုတိုင္တုိင္ မိန္႔ေဖ်ာက္မရႏိုင္ေရ သူ .....
သူက ေမယုလမ္း (စာတိုက္လမ္း)နန္႔ လမ္းမႀကီးဆံုရာမွာ ထီးထီးမားမားရပ္နိန္တတ္ေတ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခေရ နာရီစင္ (အသစ္လို႔ အဂုထိေခၚတုန္း) ႀကီးပါ ... (သူရာ အခ်ိန္မွန္ကို ျပနိန္ခ ေက မေတာ္တဆ အလုပ္ေနာက္က်ေရနိန္႔တိ သူ႔ကိုၾကည့္လို႔ ရင္ခုန္ျမန္ခရေရ .... သူရာ စက္ပ်က္နိန္ေက သူ႔ကိုထားမိေရ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တိ ဟင္းးးးး ခနန္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္နန္႔ တတူ အဆံုးသတ္ျဖစ္လားရေရ )....

ထိုထိုေသာ သူ ................

သင္းခ်ဳိ (21/04/2012 - 1:43 AM)

0 comments:

Post a Comment